С 28 марта по 4 апреля 2023 года в учреждении образования был организован и проведен конкурс сочинений для учащихся 8-11 классов на тему «Чем я могу быть полезен своей стране?».
По мнению жюри, отмечены работы следующих учащихся: Климовича Дмитрия, учащегося 8 класса, Панасовца Павла, учащегося 10 класса, Климовича Максима, учащегося 11 класса.
Чем я могу быть полезен своей стране?
Климович Максим, учащийся 11 класса
Задумываюсь ли я о смысле жизни, о том, что уходящий день уже никогда не вернется, о том, что завтра не будет таким, как сегодня? Что нужно делать, чтобы быть полезным? Да, и не раз! Я думаю, что эта тема волнует каждого!
Надо каждый день становиться не просто другим, а непременно совершеннее, добрее, чтобы делать мир лучше. Надо быть полезным и нужным людям, своей стране! Надо быть хорошим сыном, чтобы родителям не было больно и стыдно за мои поступки.
Кто такой патриот своей страны? Патриот - это человек, для которого долг, честь и ответственность перед Родиной выше собственного материального достатка, своих корыстных побуждений. Быть гражданином – это значит, быть патриотом своей Родины. Обязанность каждого - трудиться на благо Родины, способствовать её развитию.
Чем я могу быть полезен своей стране? После 11 класса я планирую поступить в Брестский технический университет, мечтаю стать инженером. Своей стране я буду полезен как квалифицированный специалист. Конечно же, я буду отдавать долг Родине, проходить срочную службу в армии.
Чем я могу быть полезен своей стране?
Климович Дмитрий, учащийся 8 класса
Я убежден, что каждый гражданин может быть полезен своей стране, в том числе и я. Как житель Республики Беларусь, я могу сделать важный вклад в благополучие нашей страны и улучшение жизни граждан.
Во-первых, я могу соблюдать законы и правила, которые устанавливаются в Республике Беларусь. Это один из самых важных способов, которым каждый гражданин может быть полезен своей стране. Соблюдение законов и правил позволяет нам жить в безопасности и стабильности, а также обеспечивает справедливость и равенство перед законом.
Во-вторых, я могу участвовать в гражданской жизни нашей страны, например, принимать участие в выборах и голосовании. Это не только наш гражданский долг, но и возможность влиять на будущее нашей страны. Голосование за лучших кандидатов и участие в общественных и политических дебатах может способствовать улучшению жизни граждан и развитию нашей страны в целом.
В-третьих, я могу быть полезен своей стране, поддерживая ее культуру и традиции. Белорусская культура и народные традиции уникальны и прекрасны, и мы должны сохранять их для будущих поколений. Я могу участвовать в культурной жизни нашей страны, посещать выставки, концерты и музеи, а также участвовать в организации культурных мероприятий.
В-четвертых, я могу быть полезен своей стране, занимаясь благотворительностью и помощью нуждающимся. Мы можем помочь своим соседям и другим гражданам Республики Беларусь, которые нуждаются в поддержке и помощи.
В целом, каждый гражданин может быть полезен своей стране, внося свой вклад в благополучие и процветание. Я готов делать все возможное, чтобы наша страна была сильной и независимой.
Што карыснага я магу зрабіць для сваёй краіны?
Панасавец Павел, вучань 10 класа
Што карыснага я магу зрабіць для сваёй краіны? Пытанне цікавае і актуальнае. Яно патрабуе пэўных разваг, пачуццяў, пэўных рашэнняў.
Наша Радзіма — гэта Беларусь, самая прыгожая, самая любая краіна. Наш родны беларускі край! Ён прыгожы і непаўторны сваімі рэкамі і азёрамі, сваімі лясамі і лугамі, сваімі сцежкамі і дарогамі, сваёй гісторыяй. Дзе б мы не былі, толькі на Радзіме нашаму сэрцу па-сапраўднаму ўтульна, а думкам хораша. Тут усё асаблівае. Калі ўсмешкі – дык шчырыя. Калі крыніцы – дык чыстыя. Калі праца – дык самаадданая. І як бы добра ні было чалавеку на чужыне, яму заўсёды будзе сніцца дом, дзе ён нарадзіўся і вырас, дзе яго бацькі і сябры. Мы жывём, вучымся і працуем у Іванаўскім раёне, які з’яўляецца маленькай часцінкай нашай Радзімы – Беларусі.
У кожнага з нас глыбока цепліцца ў сэрцы дзіўная і жыццядбайная любоў да свайго краю, да сваіх родных мясцін. Як вядома, яна ўласціва не толькі чалавеку, але і ўсяму жывому , самай непрыкметнай былінцы, што цвіце пад сонцам, калышацца пад ветрам і дажджом. Так, сапраўды, як можна не любіць такую цудоўную, прыгожую зямлю , нашу родную Беларусь!
Мая краіна памятае жорсткія войны і аднаўленне жыцця, радасць і боль, шчасце і пакуты. Штогод пратоптваюцца новыя сцежкі, але застаюцца і старыя, беражліва захоўваючы памяць пра мінулае, пра тых людзей, якія ў гады Вялікай Айчыннай вайны абаранялі нашу зямлю ад фашысцкай навалы. І я сёння з гонарам і пачуццём вялікай удзячнасці стаю каля абеліска загінуўшым землякам. У думках абяцаю ім прадоўжыць пачатую імі справу: аздобіць і праславіць наш край, зрабіць яго прывабнейшым, багацейшым. Я заўседы буду любіць і шанаваць самую дарагую для мяне сцежку да роднай хаты, дзе прайшло дзяцінства, дзе захоўваюцца самыя цёплыя ўспаміны. Дзе будуць заўсёды чакаць, куды б не закінуў лёс… Імкліва бяжыць час. Не паспею азірнуцца, як закончу школу і пайду самастойна ў новы невядомы свет. Але тую сцяжынку, якая павядзе мяне на вялікі шлях жыцця, не забуду ніколі. Я буду любіць сваю Радзіму за шчырых і адкрытых, таленавітых і працавітых людзей, за бязмежна прыгожыя краявіды, за блакітныя воды роднага возера Пясчанае, за маленькія сцежкі, якія заўсёды прывядуць мяне туды, з чаго ўсё пачыналася. Хочацца крыкнуць:” Жыві і квітней, мая Бацькаўшчына! Няхай не засыхаюць твае гаючыя воды, буйнеюць лясы, каласуюць палі. Няхай працягваецца твая гісторыя яшчэ доўга-доўга!” Маленькая кропелька расы. У ёй ясным днём адлюстроўваецца і велізарнае сонца, і ззяючае наваколле. Аднак жыццё — гэта адбітак жыцця дзяржавы, народа. І хочацца верыць, што ў нас хопіць розуму, сіл і натхнення зрабіць чысцейшымі нашы жыццёвыя крыніцы, прадоўжыць лепшыя традыцыі землякоў. Панесці ў вялікі свет праз добрыя справы назву маёй Радзімы — роднай вёсачкі, у якой заўсёды жывуць наша душа і думкі.
Мы жывём у нашай роднай краіне, мы марым, спяваем, верым у шчаслівую будучыню. У кожнага з нас ёсць свае жаданні, надзеі. І мы, моладзь, маем магчымасць ажыццявіць гэтыя мары! Усё добрае, што робіць чалавек, ён робіць у імя будучыні, і менавіта моладзі належыць заўтрашні дзень. Нам, маладым грамадзянам Беларусі, трэба будзе прымнажаць патэнцыял Беларусі, берагчы унікальную гістарычна-культурную спадчыну, клапаціцца пра росквіт краіны. А пакуль перад намі стаіць задача паклапаціцца пра сябе, гэта значыць атрымаць адукацыю. Я абяцаю табе, Радзіма, ставіць перад сабой адразу высокія мэты і імкнуцца іх ажыццявіць, выяўляць сябе, раскрываць свае таленты, радавацца сваім поспехам. Я буду ў гэтым годзе старанна вучыцца, актыўна ўдзельнічыць у мерапрыемствах школы і класса, буду сумленным і працавітым. Верыцца, што тады наша жыццё будзе чыстым, як наша Беларусь! За намі будучыня!